Dag 8 - Dolomietentocht

Om 8.30 uur rijden we weg richting Bologna. Vandaag gaan we een tocht door de bergen maken over diverse passen.
Voor het echte werk begint brengen we eerst een bezoek aan het Lago di Carezza, een sprookjesachtig meer. Na een fotostop gaan we door en we krijgen zicht op de Marmolada, de hoogste Dolomiet van het stel. Onderweg vertelt Sven ons van alles over gesteenten en over het ontstaan van de bergen.
Dan beginnen we aan een klim van 27 haarspeldbochten! Als we boven zijn zitten we op de Passe Pardoi op ruim 2200 meter! We krijgen weer een korte fotostop. En helemaal vergeten dat we op die hoogte natuurlijk best een vest hadden kunnen gebruiken! Ik sprint naar buiten voor een foto en kom dik ingepakte mensen tegen met mutsen op! En ik loop ze voorbij in korte broek en topje haha. Je bent door die ijle lucht ook echt sneller buiten adem! Het is echt koud maar ook weer niet zo koud dat ik 30 euro neer wil tellen voor een oerlelijk vest! (als het een mooi vest was had dat natuurlijk heel anders gelegen! Dan had ik het absoluut nodig gehad!).
Boven op die berg spot Frank een brievenbus. Die gooit vol enthousiasme alle kaarten op de bus maar vergeet dat sommige kaarten nog niet geschreven waren! En dat de kaarten nog langs de kinderen moesten voor hun vakantiegroet!!! Lekker dan! We wijten het maar aan de ijle lucht...

Na deze stop gaan we weer tien haarspeldbochten omlaag op weg naar de Sella Pas en de picknickplaats.  
Aan de voet van de Dolomieten stoppen we. Er staat slechts één auto en even verderop is een klein tentje opgezet door iemand die hoogstwaarschijnlijk dacht een uitgestorven kampeerplek gevonden te hebben... Niets is minder waar als onze bus stopt en veertig man naast dat tentje uitstapt... Sven heeft uitklaptafels, kleden voor erover en vervolgens wordt er een complete picknickmaaltijd op de tafels uitgestald! Echt heel gezellig en gelukkig laat de zon zich ook af en toe zien.

Na de heerlijke lunch stijgen we verder naar 2245 meter! En ik vind het niet eng! Voor het eerst heb ik mijn ogen opengehouden tijdens de haarspeldbochten. Niet te geloven.

Dan rijden we door de bergen weer terug naar ons hotel voor ons laatste avondmaal (in Italië dan!). Tijdens de afdaling worden we nog ingehaald door een wielrenner met 60 km per uur...